این گنه کار ناامیدو می‌بخشی؟
دوشنبه, ۳۰ ارديبهشت ۱۳۹۸، ۱۱:۳۱ ق.ظ
خدایا یه زمانی دعا کردنات (دعا به درگاهت کردنها) زود جواب میداد
نماز حاجت خوندنات آرامشی عطا میکرد و گشایشی در پی
نماز شبهاتو که نگووو... معجزه ای بود در عجز و زاریها
اما به موازات اینکه صبر ما کمتر و وسعت فتن بیشتر شد، تو مهلت بیشتری دادی... و دست روی دست نگاه کردن گذاشتی
خدایااین بنده هات دیگه بی حیا و پررو شدند و نگاه تو شرمنده شون نمیکنه
خدایا توان ما از دست رفته
به کی قسمت بدم کاری کنی؟
پ ن: هر شب با ناامیدی به سجاده بندگیت مینشینم و دست دعایم با یاس بلند میشه
اما هیچ کورسویی نیست...
مرا یارب نمیخواهی؟!
گناه از تو... اگر نفرین به این دنیای بد کردم
