می خواستم امسال، کل ماه مبارک رو روزه باشم
همه چی خوب پیش می رفت تا روز آخر...
من خواستم اما تو نخواستی
ای که همه چیز به ید قدرت توست
و خواست من چه جای عرض داشت در مقابل خواست تو
پس با درد! سر تسلیم فرود آوردم
و از تحصن در دار تسبیحت، سجده وار به حیاط حمدت آمدم
که من شاگرد کلاس آن اربابیم که فرمود:
اللهم رضا برضائک و تسلیما لاوامرک لا معبود سواک یا غیاث المستغیثین
باور کن سیاه نمی بینم...
یعنی ته مَه های این همه سیاهی،
اقلاً یه ستاره امید کور سو میزنه
اللهم عجل لِنجمی الفرج
داشتم دنبال عکس دُلمه هام میگشتم، برخوردم به این
یادش به خیر
یه زمانی یکی اینقدر مهربون بود که وقتی میدید گرفته ای
کارتشو پرت می کرد طرفت میگفت:
بیا برو خرید.. حالت بهتر شِه...
حالا البته شما خیلی باور نکن که همچین کسی وجود خارجی داشته باشه
تنها حُسن اداره، برگ مو هاش بود
که اونم امسال پاتک زدند، پرید!
یعنی فِکر کن طرف چقدر زرنگتر از ما بوده
البته شایدم ما زیادی گیج بودیم امسال
خدایی تو بگو، با این اوضا احوال، حواسیم واسه آدم میمونه؟
آره دیگه..
اگه برات مهم بود که یادت نمی رفت!
الان تو گوشم این پیچیده
خیلی بَده آدم تو عنفوان جوانی آلزایمر بگیره
بدیش اینه که کسی باورش نمیشه تو واقعاً فراموش کردی
میگن سهل انگاری...
نخواستی کار کنی...
بد ذات شدی!
خُدااااااااا یکی بفرست واسم پایان نامه بنویسه لُطفا
اول زلزله اومد
بعد آتیش سوزی شد
همچین که همه چی خوب سوخت، بمب اتمی ریختن
الانم که سیل اومده داره ته مونده ها رو میشوره میبره
حکایت این روزای اداره ی ماست!
مام که ماست
ولی این بار دیگه واقعا کم آوردیم
ای امان از خرداد پُر حادثه...
به یه نفر که حسابی بکوبوندمون نیازمندیم
هم برای رفع خستگی
هم برا تَشَر توشور..
متقاضیان زیر همین پست، مُشت بکوبند ببینیم چجوریان!
گفت: یه خواستگار داشتم قدیما
فامیلمون بود
خوشتیپ و خوش سر زبون
کار و بار درست حسابی
تحصیلات عالی
خدا وکیلی بچه خوبیَم بود
منم ازش خوشم میومد
ولی بابام نداد!
میگم: چرا؟ نکنه فامیل مادرت بوده؟
میگه: نه اتفاقاً... فامیل خودش بود... خیلیَم اونا رو دوس داشت
ولی از من دو سال کوچیکتر بود!
گفت نمیشه مرد از زنش کوچیکتر باشه!!!!
و به همین راحتی خواستگار خوبو پروند رفت!!
میگم: ای بابا... این بابای شمام خیلی از مُد روز عقبه ها!
بیا ببر این عکس مِگان، عروس توله ی! ملکه انگلیس رو بهش نشون بده تا دستش بیاد دنیا چه خبره.
میگه: اون مال قدیما بود.. الآن خودشم پشیمونه.
میگم: پس بیا خودت عکسه رو نگا کن، زُِل بزن بهش و منتظر بمون، تا شاهزاده تو هم پیداش بشه...
(در کمال تعجب میبینم که عکسه رو میگیره و تو پیچ و تاب نداشته ی لباس عروسِ توله ی توله ی ملکه انگلیس! غرق میشه....!)
****
دخترا همه یه شاهزاده خانومن! که یه روزی ملکه میشن...
حتی اگه تو چِل سالگی، هنوزم تو خونه باباهاشون باشن!
از سری دلداری دادنهای شُخمی من
پ ن: عبارت «توله ی ملکه انگلیس» از توئیت علی علیزاده، کارشناس سابق BBC اخذ شده!
گفتم: میری و راحت میشی...
گفت: ای بابا... آسمون خدا همه جا همین رنگه!
گفتم: آره، اما... زمینش فرق می کنه
کافیه فقط دیگه سربه هوا! نباشی...
از سری چت کردنهای مغزی من با خودم
