دیگه رویاهاتم عذابه

دیشب رویا میدیدم...

ده سال جوونتر بودم

بابا بود ؛(

تو بودی ♡

عاشقیهامون برقرار...

به خاطر همینم تا نصفه های شب خوابم نبرد...

کجایی مدافع حرم قلبم؟

من بی اونکه همسر شهید باشم

دانشگاه سراسری تهران قبول شدم

خودمو بیشتر از همیشه ازت دور می بینم....

چرا رفتی؟ چرا من بی قرارم؟؟؟؟؟؟

توضیح:

یکی از دوستان صمیمیم رو، سر همین دانشگاه قبول شدن از دست دادم!

آخه شایع کرده بود: سیمرغ که دانشگاه سراسری قبول شده، سهیمه خانواده شهید داشته!!!

حالا خودش میدونه نه پدرِ شهید دارم، نه برادرِ شهید، نه همسرِ شهید

احتمالاً پسر نداشته مو جای شهید می دیده

(الهی قربونش برم نَنه! «آیکن کوبیدن به تخت سینه از ذوق»)

دُوخترا لُدفن حسود نباشیم دیگه!

توضیح مهمتر:

من از خدامه خانواده شهید باشم

نه به خاطر سهمیه و این حرفا

به خاطر اینکه از ته قلبم، شهادت در راه حق رو سعادت میدونم

حتی آرزومه شهید بشم

خودمم از این خانواده های عزیز، جدا نمی دونم

هم پدرم، هم تنها عموم و هم تنها برادرم، جبهه بودند

یه پسر عمو و یه پسر دایی شهید هم دارم

خواستم بگم که خدای نکرده تعبیر به بی حرمتی به این عزیزان نشه مطلب.

اللهم الرزقنا توفیق الشهاده

و صدق النیه

و بُعد الحساده!