خیلی نامردیه که این دو تا درد رو یکی میدونند!
آخه دردِ برای یه سنگِ پر زحمتِ بی خاصیت
با درد برای یه فسقلکِ ناس ناسی که تو هر قدمش هزار امید و برکت هست، یکیه؟؟؟ 
اولش با درد جانکاهی شروع شد که نه میدونستیم چیه و نه از کجاست 
دردی که شبیه یه دیوانهِ پشتِ مازراتی نشسته... فقط می گازید و می گازید و امان نمیداد یه نفس بکشی
بعد چند ساعت تحمل این دردِ تشبیه شده به درد زایمان (که این بالا گفتم، اصلنم این دو تا درد شبیه و یکی نیستند)
سونو یه سنگ نشون داد که گوشه لوبیام نشسته! 
از اون به بعد بود که پتدین و مورفین و دیکلوفناک، شدن یار غار و رفیق گرمابه گلستانِ ما
خلاصه که جونم براتون بگه، مام بالاخره سنگمونو زاییدیم! 
اما خداییش با این دردهایی که من کشیدم
الان باس مادر سه تا بچه قد و نیم قد بودم نه یه دونه سنگ شن ریزه شده ی بوگندو!
ولی هر چی باشه، سنگ خودمه و از اومدنش خوشحالم
بیا...
بیا بغلم سنگَک توچولوی من....
بیا یه بوس بده مامان...
شمام به جای اینکه ایش و جیش کنین، بهم تبریک بگین دیگه 
پی نوشتها:
1- میگما حالا باید به یکی که سنگ زاییده چی گفت؟
قدم نو سنگیده مبارک؟!
چشمِ کبد کلیه تون روشن؟!!!
ایشالا زیر سایه حجر الاسود بزرگ شه؟!!
من که میگم: بلا نبینی دُخدر... دردِ اینجوریم نکشی هیچوقت 
2- عنوان به طالقانی یعنی: بچه ی سنگ... که اقتباس گرفته شده از یک ناسزایِ طالقانی دیگه است. (سَگ کُته = پدر سگ!)
3- برای دفع سنگم، قطره سنگکُل خوردم... دوسین خوردم... عرق خارشتر و خارمریم و خارخاسکم خوردم. (امیدوارم هیچوقت اینایی که گفتم به کارتون نیاد!)
و آخر اینکه: سلامتی نعمتِ بزرگ و پنهانی است که آدمی قدرشو نمیدونه
الحمدلله بعدد علمه
دوستم پیام داده: سیمرغ بگو که بعدِ من بدبخت میشه و آهم دامنشو میگیره!
میگم: همین الانشم بدبخته که تو رو از دست داده...
و دوستم نمی بینه که با هر کلمه ای که بهش میگم، اشکی به گونه هام جاری میشه
و یادم میاد هزار بار این دروغهایی که الان دارم به اون میگم رو به خودم گفتم!!
اما میدونم که یه روزی هر دو پشیمون
میشن...
یکی از اینکه روزهای خوبشو اینجور با غصه خوردن سوزوند و اون یکی به خاطر از دست دادنِ دختری که تا حد مرگ، عاشقش بود و در خوبی بی نظیر...
امیدوارم وقتی پشیمون بشیم که دیر نباشه!
یا علی مدد
اینا رو نگاه کنید:
تیم دوم جهان شدن
نائب قهرمان
بهترین مقام فوتبالی تاریخ کشورشون تا به امروز رو کسب کردن
اما غمگینند..!
اشک میزیزند
حالشون خوش نیست
چرا؟
چون بازی آخرشونو باختند...!
کارشونو با باخت تموم کردن
علیرغم همه نتایج خوبی که در طول بازیها کسب کردند،
تهِ کارنامه شون، شکست نشسته
آره عزیزجان
مهم اینه آخرِ کارت چطور تموم شه
اینجاست که می فهمی دعایِ «الهی عاقبت بخیر شی» تهِ اون دعا خوبا بوده
اللّهمَ اجعَل عاقبهِ اُمورنا خیرا
بر عنوان نوشت:
شاهرخ ضرغام...
از اون آدمایی بود که تو فینال زندگیشون، گل زد!
زندگینامه شو اینجا بخونید
مرحوم آیت الله سید مرتضی کشمیری از عرفای به نامی است که بزرگان او را قبول داشته و کراماتی از او نقل کرده اند.
ایشان از وجود نازنین امام زمان یک دعایی را شنیده و نقل می‌کند که حضرت به من فرمودند: هر وقت به بن‌بست رسیدی این دعا را بخوان:
یا مَن إذا تضایقتِ الأمورُ فَتحَ لها باباً لم تَذهَب الیه الأوهامُ صَلِّ على محمد و آل محمد و افتح لأموریَ المتضایقةِ باباً لم یَذهَب الیه وَهمٌ یا ارحم الراحمین
ترجمه دعا:
ای خدایی که وقتی حلقه‌های بلا به هم گره می‌خورد و انسان را در فشار قرار می‌دهد؛ در این زمان دری را به روی بندگان باز می‌کند که فکر و وهم بشر هم به آن جا نمی رسید. خدایا صلوات خود را بر محمد و آل محمد نازل فرما و مرا که در بن بست گیر کرده ام، تو خودت راهی برایم باز کن که به عقل من نمی رسد.
در آرامش شکننده ی بعد از درد
پشت میز اداره نشستم و
گیلاسمو میخورم
اینقده خوبه... 
به عنوان «نشان دوستی» یه لوبیا! داده به مجری
آقای مجری میگه: به آدم یه لوبیا هم که بِدَن، برای آدم با ارزشه
میخوام بگم خدایی جونم
تو که به من دو تا لوبیا دادی
لوبیاهای با ارزش
ولی من کم حواسی کردم و زیاد مواظبشون نبودم
حالا تهشون سنگ جمع شده
هیچی دیگه
میخوام بگم میشه مواظب نشان دوستیمون باشی؟!
با اینکه همیشه معتقدم هیچوقت نباید دلت به حال کسی بسوزه
چون همه یه خدایی دارند که دلسوزی برای بنده هاش کار اونه
امشب دلم به حال خودم خیلی سوخت!
ببین منو...
این همه نبودی
حالا این دم آخریام نباش
خداجون... لوبیا کوچولوی منو شفا بده لطفا 😟🙏
