اَنکبوتِ مُغدس

به گفته‌ی منتقدانی که فیلم را دیدند، این فیلم هیچ ارزش هنری ندارد.
در روایت یک ماجرای واقعی، صادق و وفادار به حقیقت نبوده. (تحریف)
سطح ساخت با وجود سوتی‌های بیشمار و مضحک در سکانسهای اون، بسیار پایینه.
صحنه‌ها هیچ شباهتی به امروز و آن روز! مشهد ندارد.
هنرپیشه زن برنده جایزه، کارنامه هنری کم ارزش و تُنُکی داره. (و صدالبته بودار!)

فیلم از نگاه تماشاگران، در لیست، از آخر، اول شده است! (بدترین فیلم از نگاه تماشاگران)

تهیه کننده نکبت آن (جیکوب جارک) یهودیِ صهیونیست است!!

با این همه، فیلم جایزه نقش اول زنِ جشنواره کَن (به قول دوستان: بِکّـَن!) را می‌گیرد.

چرا؟

چون جوائز اسکار و کن، لااقل برای ملتهای جهان سوم، فروشی‌ست و قیمت آن، شرف، هویت، اعتقادات، تَن و میهن است.

با این همه، در مقابل جواهر بی‌نظیری همچون امام رضایِ رئوف، فروشنده خسر الدنیا و الآخره که هیچ، نکبت الدائم ذی‌ضررِ مادام العمر خواهد بود.
و قلباً باور دارم هر که با سکوت یا بدتر از آن، تبریک، با این جریان همراهی کند، شریک در این خسران خواهد بود.